நான் இந்துவல்ல; மானமுள்ள தமிழன்!

ராமேஸ்வரத்தில் ஒரு தெருமுனைக்கூட்டம். திராவிடர் கழகத்தின் தலைமைக்கழகப் பேச்சாளர் உரையாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார். கடவுள்கதைகளின் யோக்கியதையைத் தோலுரித்துக் கொண்டிருக்கிறார். கூடியிருந்த நல்ல கூட்டத்தினைப் பொறுக்க முடியாமல் பக்கத்திலிருந்து ஒரு குரல் வருகிறது.
'நிறுத்து பேச்சை!'
குரலோடு ஒரு சின்ன கும்பல் சேர்ந்துகொள்கிறது.
"நிறுத்துடா பேச்சை!" வார்த்தைகள் தடிக்கின்றன.

ஒன்றல்ல; இப்படி ஓராயிரம் சலசலப்புகள் கண்டது திராவிடர் கழகம். இந்த கத்தலுக்கெல்லாம் பேச்சை நிறுத்தியிருந்தால் பெரியார் பட்டிதொட்டிக்கெல்லாம் எப்படி சென்றிருப்பார். கவனம் சிதறாமல் மேலும் வேகமாக பேச்சு தொடர்கிறது.
"ஏய்! நீ சொல்றதையெல்லாம் நாங்க கேகணுமா? நிறுத்துறியா இல்லையாடா!" என்றபடி மேடைக்கருகில் சூழ்ந்துகொண்ட 5, 6 பேர் ஒலிவாங்கியைப் பிடுங்க முயற்சிக்க... சூழல் மாறுகிறது.

பேச்சாளரைப் பாதுகாக்க தோழர்கள் அவரைச் சூழ்ந்துகொள்ள, காவல்துறையின் முழுக்கவனம் திரும்புவதற்குள் சின்ன கைகலப்பு அரங்கேறுகிறது.

வந்தது: சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை... ஆர்.எஸ்.எஸ். காலிகள்
பேச்சாளர்: தி.என்னாரெசு பிராட்லா

காரணம்: வழக்கமானதுதான் திராவிடர்கழகக் கூட்டம் என்றாலே கலகம் செய்ய நினைக்கும் காலிகளுக்கு பேசும் ஆள் கிறிஸ்தவரோ என்று எழுந்த சந்தேகம் தான் சூடு பிறந்ததற்குக் காரணம்.

(அடுத்த மாதமே பதில் கூட்டம் இன்னும் பிரம்மாண்டமாய் அதே பேச்சாளர் மற்றும், அன்றைய தி.க. துணைப்பொதுச்செயலாளர் மறைந்த துரை.சக்ரவர்த்தி உள்ளிட்டோருடன் கலகம் செய்தோர் வெட்கும் அளவுக்கு நடந்தது என்பது வேறு விசயம்)

எனது அண்ணன் தி.என்னாரெசு பிராட்லாவுக்கு மட்டுமல்ல... எங்கள் குடும்பத்தில் நிறைய பேருக்கு இந்த அனுபவம் இருக்கும். இவனது மதம் என்ன என்று பலரும் குழப்பம் அடைவார்கள். முதல் முறை பெயரைக் கேட்கும் பலர் தயக்கத்துடன் கேட்டுமிருக்கிறார்கள்.
அப்போதெல்லாம் எமது பதில் "எம்மதமும் சம்மதம் இல்லை" என்பதாகவே இருந்திருக்கிறது.

ஏனெனில் தமிழர் தலைவர் அய்யா வீரமணி அவர்கள் சொன்னது போல் "உலகமே என்.ஆர்.எஸ் குடும்பத்தில் இருக்கிறது".

பெரியார் சாக்ரடீஸ், என்னாரெசு பிராட்லா, புருனோ என்னாரெசு, இங்கர்சால், பெரியார் லெனின், மேடம் என்னாரெசு, வாலண்டினா, வீனஸ்ராணி, டார்வின் தமிழ், தமிழீழம், வால்டேர் என்னாரெசு... இப்படி உலக அறிஞர்கள் பெயரும், அறிவியல் சாதனைகளைக் குறிக்கும் பெயரும் எங்களுக்குச் சூட்டப்பட்டது. இதில் இங்கர்சால் என்பது பாலின வேறுபாட்டையும் மறுத்து பெண்ணுக்குச் சூட்டப்பட்ட பெயர். (என்னாரெசு என்பது என்.ஆர்.எஸ் என்பதன் சுருக்கம்; குடும்பப் பெயர் வைக்க வேண்டும் என்பது தந்தை பெரியார் அவர்களின் கருத்து). பெரியார் இருக்கும் வரை அத்தனைப் பிள்ளைகளுக்கும் பெயர் சூட்டப்பட்டது பெரியாரின் கரங்களில் தவழ்ந்தபடிதான்!

எங்கள் தாத்தா என்.ஆர்.சாமி (என்.ராமசாமி என்ற பெயரிலிருந்து ராமனைத் தூக்கிவிட்டு என்.ஆர்.சாமி ஆனவர் )- பாட்டி பேராண்டாள் ஆகியோர் தனது மக்களுக்குச் சூட்டிய பெயர்கள் 1942-இல் ஜனசக்தி, 1944-இல் சமதர்மம், 1946-இல் தமிழரசி, 1948-இல் திராவிடமணி, பிறகு ஈ.வெ.ரா. மணியம்மை, திராவிடச்செல்வம் இப்படிப்பட்டவை.

அதன் தொடர்ச்சி தான் மூன்றாம் தலைமுறைக்கு சூட்டிய அறிஞர்களின் பெயர்கள்.

எங்கள் இல்ல மகளிரும் பொட்டு வைக்காமல், பூ அணியாமல் இருப்பவர்கள் என்பதால் அவர்களைச் சந்திப்பவர்கள் கூட இவர்கள் கிறிஸ்துவரோ, முஸ்லீமோ என்று அய்யப்படுவார்கள். எந்த மதத்தின் அடையாளமும் எங்களிடம் இல்லை.

ஆனால், அப்படியும் எங்கள் "எம்மதமும் சம்மதம் இல்லை" என்ற பதிலில் திருப்தி அடையாமல், "சர்டிபிகேட்-ல என்ன போடுவீங்க' என்று கேட்போருக்கு "இந்து என்று போடுவார்கள். ஏனென்றால் எம்மதத்தையும் சாராதவன்- இந்து மதத்தைச் சேர்ந்தவன் என்று இந்து(திய) அரசியல் சட்டம் சொல்கிறது. ஆனால் இந்து என்று சொல்லி நான் திருடன் என்று சொல்லிக் கொள்ள எனக்கு விருப்பமில்லை; இந்து என்று ஒத்துக் கொண்டு சமூக ரீதியில் சூத்திரனாக, நாலாஞ் சாதியாக, பார்ப்பானுக்கு வைப்பாட்டி மகனாக வாழ எனக்கு அவசியமில்லை. " என்று பதில் சொல்லுவோம்.

இந்திய அரசியல் சட்டம் இந்த நாட்டின் மதம் சாராதவர்களையும், தமிழர்களையும். மலைவாழ் மக்களையும், தாழ்த்தப்பட்ட மக்களையும் இப்படித்தான் இந்துவாக்கி பெரும்பான்மை மதம் எனக் காட்டுகிறது. கேட்டால் நாத்திகர்கள் உள்பட அனைவரும் இந்துக்களே என்று விளக்கம் வேறு தருவார்கள். தாழ்த்தப்பட்ட மக்களை 'அரிஜன்' (பெருமாளின் பிள்ளைகள்) என்று இந்துவாக்கிய சூழ்ச்சிகளும் அப்படிப்பட்டதே.

அதனால் தான் புரட்சியாளர் அண்ணல் அம்பேத்கர், "சாகும் போது நான் இந்துவாக சாக விரும்பவில்லை" என்று மதம் மாற விரும்பினார். பின்னர் தனியாக இல்லாமல் பெரியாரின் ஆலோசனையின் பேரில் லட்சக்கணக்கான மக்களோடு புத்த மதத்திற்கு மாறினார்.

ஆனால் பெரியார் மாறாததற்குக் காரணம், "இந்த மதத்தில் இருந்து கொண்டால்தான் இதன் கொடுமைகளை, மடமைகளை, மூடத்தனத்தை எடுத்துச் சொல்லி மக்களை மாற்றமுடியும்" என்பதுதான்.

ஆயினும் என்றைக்கும் என்னை நான் இந்துவாக அடையாளம் காண விரும்பவில்லை. இந்து என்று ஒப்புக்கொண்டுவிட்டால் தானாகவே நான் சூத்திரனாகி விடுவேன். ஏனெனில் இந்துமதத்தில் பார்ப்பனர், சூத்திரர் என்ற இரண்டு பிரிவுகள் மட்டுமே இருக்கிறது என்று சொல்லுகிறது உச்ச நீதிமன்றத்தீர்ப்பு ஒன்று! நான் பார்ப்பான் இல்லை. சூத்திரனாக வாழ ஆசையுமில்லை...

எனவே தான் மானமிகு அய்யா வீரமணி அவர்கள் தந்த முழக்கத்தை நான் சொல்கிறேன்.

"நான் இந்துவல்ல;

மானமுள்ள தமிழன்"

தன்மானத்தோடு வாழ விரும்புவோர் இந்து என்ற அடையாளத்தைத் தூக்கிப் போட்டுவிட்டு உரக்கக்குரல் கொடுங்கள்;

"நாங்கள் இந்துவல்ல;

மானமுள்ள தமிழர்கள்"